bir ayrılık hikayesi

böyle mi esecekti son günümde bu rüzgar. evet ayrılırken bu şarkıyı geçiyordu içimden. hani bazen saçma sapan şarkılar dolanıyor ya insanın diline. halbuki rüzgar bile yoktu, hava açık nefis bir bahar akşamı. tükürdüm resmen gitsin dilimden diye .içimde kopan fırtına sebepmiş aslında ilk anlarda anlamazya insan olayın şokundan. acı dağlaya dağlaya daha sonra gelirmiş. bu onun habercisiymiş demekki. ilginç tek damla gözyaşı dökemedim, hatta saçma sapan bir gülümseme yayılıyor suratımdan. ama o gülümseme sadece dudakta, gözlere gelememiş. ellerime bakıyorum aptal aptal, niye bu kadar titriyor?niye boğazıma kadar gelen hıçkırıklar orda bir yumru haline gelip, yüreğimi sıkıştırıyor?inanılmaz ama suratına hala dimdik bakabiliyorum .hatta burnum her zamankinden daha dik. o da anlayamaz bakıyor suratıma dediği anlaşılmamış insarın o tuhaf bakışıyla. geri zekalı birine bakar gibi. bir sigara yakıyorum ellerimin titrediğini görmemesi için dua ederek. ah be hocammm getir bi ufak ,yapalım bir çilingir sofrası dicem nerdeyse .
hani bir şeyin olacağını bile bile ertelemeye çalışırsınız ya. düşüncesi bile sizi uykusuz bırakır. olmaması için elinizden geleni yaparsınız, o kadar çok şey verirsiniz ki kendinizden verecek bir şey kalmayınca da kaçınılmaz olmaz olan yaşanır. o anı yaşıyorum.
bekliyor beni. belli ki oda şaşırdı bu sakinliğime. alışkın değil. sen beni bekleme çık dıyorum, ben biraz daha takılıcam. bilmesin istiyorum, bacaklarım yokki .kesildi onlar koptu az önce. tıpkı sol tarafımın beni bırakıp gittiği gibi onlar da yoklar.
ona bir gün kötü bir kavgada ettiğim laf geliyor aklıma öyle bir çıkıp giderim ki hayatından girdiğimi bile anlamazsın sanki ben hiç yokmuşum gibi hadi bakalım dıyorum yap bakalım yapabilecekmısın, öyle beylik laflar etmek kolay. sıkıyorsa yap geri zekalı.
...............................
hep aynı güne uyanırmış gibi yaşadığım onca yıldan sonra bile bu cenahta değişen bir şey yok. biraz daha büyüdüm, daha derin çizgiler oluştu yüzümde. gene sabah 9 akşam 5 işe devam ,gene ilk kadeh onun şerefine, gene sigaramın son nefesi onun için ,gene dilimde aynı şarkı ve sol tarafımda hep müthiş bir boşluk.
geçenlerde yolda dalgın dalgın yürüken karşımda görünce anladımki bende ki etkisi de hala aynı.
böylemi esecekti son günümde bu rüzgar....

"Seni çok yanlış tanımışım, Metin," dedim.
"Ben Emre," dedi.
ve olaylar olaylar olaylar...

"blablabıdıbıdı, saçmalama gel ne varsa hallederiz, güven bana... blablabıdıbıdı"
"seni seviyorum, ama içim pırpır etmiyor artık."
"oeh :/"

daha yeni. taze benim hikayem. herşey babamın facebooktaki küfür kıyamet kavgamızı okumamızla başladı. anne baba şok tabi. annemin "senden utanıyorum yüzüme bakma benim" sözleri. "seçimini yap ya biz ya bu çocuk. sana şimdiden küfür eden adam ilerde neler yapar,onun seviyesine nasıl inersin" söylemleri. böyle biri değil aslında doğru düzgün görüşemediğimizden, ergen gibi mesajla sorunlarımızı halletmeye çalıştığımızdan sinirimizin doruk noktasına ulaştığı bir kavgaydı. dayanamadım "siz benim özelime nasıl karışırsınız 25 yaşındayım ben çocuk muyum" diyerek pılımı pırtımı toplayıp çıktım evden. sevdiğime mesaj attım "bizi ayıracaklar , birşeyler yap git babamla konuş,anlat,tanıt kendini". tabi çocuğun eve adım atmasıyla babamın boğazına yapışması bir oldu,zor ayırdık. ardından çocuğun gururuna kişiliğine karakterine hakaretler küfürler, 2 sene okulu uzadığı için ezmeler, senden bir baltaya sap olmaz demeler. benim ve annemin gözü önünde yerle bir etti herşeyi babam. ama o benim hatrıma cevap vermedi, babam bunları söylerken sustu sadece...savunamadı bile kendini.

hırsını alamadı babam ailesini çağırdı sevgilimin konuşmak için. herşey bu konuşmada düzelebilirdi. özürler dilendi, oğlumuzun eşşekliği dendi. ama babam eve döndüğü an bana yalvarmaya başladı gözyaşları içinde. "babasının konuşmalarından, daha ilk görüşte anladım. bu çocuğun ailesi bize göre değil. biraz hatrım varsa bırak babacım bu çocuğu mutlu olamazsın bütün vebalini ben alıyorum üzerime " dedi.

Allah'ım ölür müsün öldürür müsün... bunca sene bu ilişkiyi bildikleri göz yuman, biz karışmayalım yoksayalım diyen, ama en ufak hatamızda bütün köprüleri yakan, ana baba vazifesi üstlenecekleri tutan ailem... diğer yanda evet babası, babamın gerçekten de tahmin ettiği gibi biri olan sevdiğim. ama çok sevdiğim, mutlu olduğum, hayaller kurduğum.

kimseyi ailesi yüzünden etiketlememek gerekir öyle ya. ben yüksek lisans yapıyorum, bursum var iyi kötü. ama hala ailemden bağımsız yaşayabiliyor değilim. babam asker emeklisi. bu yaşıma kadar korkuyla şiddetle hakaretle öfkeyle büyüttü beni. hep gölgesinde kaldım,korktum... annem hiçbir sorunumda yanımda olmadı. ilişkimiz "nasılsın günün nasıldı" dan öteye geçmedi. ama benim , sevgilim ve ailesi hakkında hükmü verip bütün ilişkimi kesmek istiyorlar şimdi. ana baba ahı almak hayatta en korktuğum şey. ileride pişman olmak daha da kötü. onların haklı çıkması ve bunu bir ömür başına kakacak olmaları, "sen bu çocuğu istedin şimdi hiç bize ağlama" lafları... ne yapacağımı hiç bilmiyorum sözlük. annem bunları benimle bu ilişki bu kadar uzamadan konuşsaydı, akıl verseydi belki herşey farklı olurdu. ama olmadı. "sen bu kadar çalkantılı bir ailede mutlu olamazsın, mutlu edemezsin. o çocuk ailesini taşımaktan,sizi mutlu etmeye zaman bulamaz. " sözleri beynimin içinde.

şimdi bir yanda sevdiğim, bir yanda ailem. iki tarafa dair soru işaretleri. kafam allak bullak. ne yapacağım ben...

edit: karar verdik erkek arkadaşımla. elimizden ne geliyosa yapıp babamı bize bu yaşattıkları için utandırcaz.

Bazen her şerde bir hayır vardır diyip tevekkül etmeyi öğretir insana. Sabır gerekir, kapanan her kapı açılan başka bir kapının habercisidir...

forum mod onn

Ayrıl kanka. Dünyanın en büyük aşkı da olsa baba ahıyla yerle bir olur, hayatın kararır.

Hem seni sen daha dünyaya gelmeden tanımaya başlayan adam, eğer mutluluk ihtimalin olsaydı bu kadar engel olmaya çalışır mıydı? Erkeklerin sevgililerin biri gelir biri gider, babanı tekrar kazanamazsın. Hem sen sevgilin olacak adamı inatla seçersen, babanın her gününü zehir edersin. Değer mi? Sanmam.

forum mod off

Genelde Her şeyin olması gerektığı gıbı oldugu, aslında mutlu sona atılan adım olduğu halde anın acısıyla fark edilmeyen hikayelerdir.

kız çocuktan sıkılmıştır çünkü çocuk kızı sıkmıştır. kız ayrılır son.

çocuk rutin sevgili olduğunu görünce hayal kırıklığına uğrar yeni heyecanlar arar. çocuk ayrılır son.

kızla çocuğu abisi ya da babası basar. e son.

kız aldattırır çocuk aldatır. son.