bugün

Katıldığım önermedir.

Bilincimiz; korkularımızı, arzularımızı ve kaygılarımızı doğurur. Bu üçü özgür olmamıza engel olanlar listesinde başı çeker zaten. bi an için bilinçli halinizden çıkıp hayvan olarak düşündüğünüzü hayal edin. Şu anki halinizden daha iyi olacağını düşünüyorum.
https://www.youtube.com/watch?v=bEvQ__Myjq8

"bilinç böyle korkak ediyo hepimizi"
evet aynen öyledir. bilinç bize ne kazandırdı? kendimizi çevremizi fark ettik ancak özgürlüğümüzü kendi elimizden aldık. bunu kimse bize yapmadı biz birbirimize yaptık.
neden?
çünkü devlet kurduk. devlet aslında normlarla etrafı örtülmüş hapishanedir. ( çok anarşik yazdım evet)
biz hiçbir zaman bir toplumda özgür olamayız çünkü bugün yememizden tut, sağlık, elektirğimizden tut, eğlenecemize kadar her zaman bir şeylere veya birilerine bağımlıyız.
bu toplumsal ağ bizi birbirimize mecbur ederken aynı zamanda özgürlüğümüzü de elimizden alıyor çünkü biz bir arada yaşamak için yığınla yasalar yapıp kendimizi kısıtlamak ve onlara uymak zorundayız.
bu bizim için aslında cezadır.
neden?
çünkü vahşi ilkel sike sürülecek aklı olmayan atalarımız o özgür, doğada avlanıp yediği şekilde yaşamak varken bunu yapamadı, siki daşşağı denk yaşamak varken gitti sorun çıkarttı ve ardından birlikte olmaya meyillendiler.
önce klan şeklinde ardında başka klanları katarak kabile şekline dönüştüler, bu yetmedi bokunu çıkartıp artık ilkel toplum bildiğin devlet kurdular.
bide toprağa bağlandılar ki esas kölelik o zaman başladı artık birbirimizi alıp satabilecek konuma kadar bile geldik. bunla bayağı da yaşadık sonradan kaldırdık tabi ama o özgür ortamda birbirimizi alıp satabilecek kadar vahşi bir hale geldik. hani diyorlar vahşi doğa diye aslında alakası yok biz vahşi doğadan daha vahşi olan topluma evrildik.
bu kadar sistematik katliam yapan, soykırım uygulayan hiçbir hayvan popülasyonu göremezsiniz. neyse konu kopmasın.
yani demek istediğim evet biz bilinçli olduk, belki kendimizi fark edince anlıyor da olduk ama özgür asla olamadık.
şu an özgür değiliz ve toplum denen bok çukuru içinde can çekişimizi görmeyecek kadar toplumsal normlar tarafından körleştirilmişizdir.

bu da öyle bir anım işte.
Bu nedenle insanlar sokak ortasına sıçmıyor.