benim kaderimi allah yaşasa kafasına sıkardı

arada aklıma gelen durum. mutsuzluktan ikiye bölünücem. arada intihar etmeyi bile düşünüyorum. hiç bir işim rast gitmiyor. o kadar çabalıyorum , didiniyorum hakettiğim yere gelemiyorum. bugüne kadar şerefimle onurumla yaşadım. iş yerimde beraber çalıştığım şerefsiz bu kadar insan var ve insanların kuyusunu kazıp sürekli dedikodu yapıp millete iftira atıyorlar yinede çok mutlu orospu çocukları. ama ben bir türlü mutlu olamıyorum. gerçekten allah olsaydı ve benim yerime o yaşasaydı bu dandik kaderi, kesin kafasına sıkardı. sadece iş yerimle ilgili değil sıkıntılarım. sosyal hayatımdan veya en çok sevdiğim yemekten bile zevk alamıyorum. bir tek sevdiğim kız arkadaşım beni hayata bağlıyor , kaderin cilvesi ya iş dolayısı ile onunlada ayrı düştük.

yüce allah eğer varsan ve bunu okuyorsan , ya adam gibi kader yaz bana , yada şu şeytanınıda al çık hayatımdan.

derin bir boşluk hissi yaşamaktır.

ilacı kesinlikle isyan değildir. dünyada çekilen sıkıntılar ahiret yurdunu hazırlar.

allah c.c. sevdiği kulları bazen öyle bunaltır ki kişi ibadetlerini bile yapamayacak hale gelir.

o vakit kul şöyle yalvarır. "rabbim senin verdiğin sıkıntıyada şükürler olsun, sen beni benden daha iyibilirsin, senin ismini anma hazzını yaşamak için yüreğimi ferahlat." der.

bu örnek hz eyüb a.s. örneğidir.

kimse onun kadar sıkıntıya düşmemiştir. hayatını okumanızı salık veririm.

töbe de kafana karpuz düşer sonra.