bugün

her üniversitelinin özellikle sınav zamanlarında başına gelen üzücü olay. la durağa inerdim arkadaş, saatlerce beklerdim otobüsü. ta kayapa nın hasanağa nın otobüsü gelirdi bizim üniversite nin otobüsü gelmezdi. neyse dakikalar sonra b 44 bir gelirdi lebeleb dolu. sonra basardı gaza durağa girmeden yoluna devam ederdi. ulan derdi acaba beni gördü de mi girmedi durağa. ama sınavım olmaz, yolda öylesine yürürüm. bir bakarım b 44. ulan çemçük ağızlı dün 40 daka bekledim seni be allahsız.
işte bunlar hep "arkalara ilerleyelim" atasözünün sık sık ve yerinde kullanılmamasından kaynaklanıyor. hep otobiste kıza aşık olan genşler yüzünden önde yığılma oluyor, otobisin arkası boş kalıyor. şoför amca da arkaya gidin demeyince otobis dolu gibi görünüyor. biz de ilk başta dolu gibi görünen otobise "hıımm doluymuş" derken otobisin arkasının boş olduğunu fark ederiz ve "lan?" deriz.

buna psikolojide; "vay babayın kemüğüne sendromu" denir.