bugün

anlatılmaz yaşanır olan çocukluk hatırası.
Ben çocukken asla yaşayamadığım şey. Neden derseniz benim zamanında çıkmamıştı.
Çok benzerini bedava max çıktığında da yaşadığım duygu. 50 kuruştan çok daha fazlasıdır.
ilkokul öğretmenim ilk aldığını bırak ikincisini al ondan bedava çıkar, taktiiik, demişti bir keresinde. alıp geri bıraktığım stixten bedava çıkmıştı bende çıkmamıştı.
tek cips paketinden iki taso cikmasi kadar mutlu etmez.
Mahalledeki küçük çocuklafı dövüp bedava çıkan çubukları alıp karşılarında piç piç sırıtarak yediğiniz zaman o çocuğun yüzündeki acıyı görmek kadar mutlu etmeyecektir.
Allahım inşallah bir daha çıkar diyip aldığın yere gitmek ve mahallede yayılan aşşalarda daha çok bedava çıkıyor söylentisini akla getirip diplerden dondurma almaktır.
4 kez üst üste bedava çıkan max mutluluğu değildir. ilk ve son defa şanslı olduğum olaydı galiba.
Ozlenilendir. Bilen bilir.
Çok eskide kalan mutluluk. daha küçük bir çocukken olurdu o mutluluk. Ben eğer su an dondurma almışsam (ki bu artık binde bir olan bir şey) içinden çıkana bakmadan çöpe atarım.