bugün

başıma gelmiş oldukça ilginç bir durum. genellikle eski sevgililerin sözlüklerde yazdıkları entry'leri takip ederim. bir tanesi böyle "sözlük yazarlarının şiirleri" tadında bir başlığa bir aşk şiiri yazmış başkasına. şiiri okuyorum, baya da bir uzun ama ortalarında bir yerde bir baktım ben anılıyorum. hem de "o.ç." şeklinde. önce bir kahkaha kopardım, sonra düşündüm ben buna ne yaptım diye. aslında hiçbir şey yapmamıştım, hatta kendisinin aklında olduğumu bile düşünmüyordum. ama oldukça ilginç bir duygu olduğunu söyleyebilirim.
(bkz: sana derken)
(bkz: şiiri de yazayım tam olsun)
Bitti demesine rağmen kafasında olayı henüz bitirmemiş olan birinin doğal sözü.