bayram hüznü

bayramı, ailenin ve sevdiklerinin yanında geçirme sevincini yaşamak için gelirsin memleketine. mutlusundur. bayram sabahı olur. şu saçma sapan gelen bayram msjları kitlemiştir telefonu. her zamanki beklenen msjlar olacağı düşünülürken bir anda..evet bir anda okursun. önce tlfn düşer elinden, sonra sen düşersin. boğazda düğümlenen, gözde birikenler, her bir yana dağılan kelimeler.
işte o an anlarsın. hüzün bayram dinlemez.
işte o an anlarsın. bir yerlerde birileri bayramı o'nsuz geçirmenin hüznünü yaşar. bayram nedir bilemez.
işte o an anlarsın. ecel bayram dinlemez...

yalnızlıktır bu hüzne sebep olanlar.
aslında yalnızlık da denemez belki büyümek, bir şeylerin iyice farkına varmak insanı hüzünlendiren bilmiyorm.

insan küçükken daha kolay gelir her şey. bayram o zaman bayramdır.
gözler kimseyi aramaz, bir ayakkabı, bayralık eliseler bayram harçlığı ve yiyebildiğin kadar şeker... gerisini aramaz gözler.

zaman gelir büyür insan. daha fazlasını bekler hayattan. ayakkabı ile kandırılmaz artık. iter ki sevdikleri yanında olsun, ama büyümüştür ya. olmaz tabi...

zordur lan bayramlar. bayram da ne olursa olsun yüzü gülenlere selam olsun !
bu dünya dönüyorsa bilin ki sayenizde...

kaç senede bir kere belki görülen akrabaların ziyaretlerinden hoşlanmamak, yapacak bir sürü iş varken anne baba hatrı kırılmasın diye mecburen gidilen büyükannelerin evinde mecburen giyilen şık elbiselerin içinde kös kös oturup bayramın bitmesini beklemektir.oysa rahat kıyafetler giyip, kendi evinde mis gibi oturmak var tabi ama hala bu davranışa tavır yapan ebeveynler var.
edit:herkesin bayram hüznü farklıdır, zaten bir şeyin tek bir tanımı olsaydı sözlük diye bir şey olmazdı.