bana ve yaşama

bana !
aynalarda gördüğün yüz artık seninmi iyi bak !
kahvenin tadı değişti , zaman içerisinde gülmelerim sevinçlerim ve en çok'da beni mutlu kılan varoluş sebebleri !
artık gazete okumuyorum , sabah kimseye günaydın demeden yürüyorum egzos kokan kaldırımlarda , durup konuşmuyorum tanıdığım insanlarla gereksiz konular dışında , artık eskiden yaptığım gibi anlamlandırmaya çalışmıyorum yaşamı ve kendimi . artık kalabalıklar içinde yalnızlığımı saklamıyorum gariptir artık isan kaybetmekten korkmuyorum ! arada bir yaşama dokunmaya çalışmalarım yok , bir nefese kapılıp gitmelerim uzaktaki ufuk çizgisinin gizemi'de yok artık ; garip zamanlar yaşıyor ruhum bedenim ise ona eşlik eden tek varlık .
yaşama !
güldürürdün beni , bazen hüzünlendirir ama çoğu kez şaşırtırdın karşılaştırdıklarınla ! seni okudum bir yazarın düşlerinden , dinledim seni esrarengiz bir melodiden veya seni gördüm bir ressamın güzel tualinden ; anladım , anlamdırdım , bildim , sana birşeyler katmaya çalıştım belkide kattım ama ya yaşam senin benden aldıkların bunların yanında ! seni tanımaya çalıştıkça kaybolan hislerim ! seni yaşamaya çalıştıkça kaybettiğim seviçlerim !

kahvenin değil senin tadın değişti yada sen benim tadımı değiştirdi ! ya sen benden ya ben senden keyif almaz hale geldik yada tamamiyle tanımladık ve birbirimizi sevmedik !

senin ve benim yerim düz bir çizgiden ibaret , sen benden bende senden kurtulamıyacağımıza göre birbirimizden nefret eder bir halde , sahte gülücükler eşliğinde oynadığımız oyunu sonuna kadar götürmek tek çaremiz !