babaya güvenmemek

sizi her seferinde yarı yoldan bırakan, lafa geldiği zaman "tamam ya", "ne olcak o kadardından" diyen. bir önceki seferinde kazık yemiş olmanıza rağmen kendi kendinize "olsun ulan bu sefer yapar kesin" ümitlerinin her seferinde yıkılması durumudur. herkesin neşeli, şen şakrak, çok kral adam olarak gördüğü o adamın evde baba olarak öyle olmayışı hatta hiç varolamayışının sebebidir. ya da babasını seven, düşünen, babası için endişelenen insanları gördüğünüzde şaşırmanıza sebep olan duygudur. nadir de olsa durumu anlattığınız kişilerde "olsun ulan senin babandır o" tepkisini aldığınızda içinizden "yaşamıyorsun ki onunla aynı evde bilesin .mnskym" tepkisine yol açar, insanı üzmekten ziyade o duyguyu yaşayamamış olmanın özlemini hissettirir.

yahudi felsefesidir, bu devirde babana bile güvenmeyeceksin derler.

(bkz: anneye güvenmemek)

babaya bağlıdır. fakat iyi, senin için varını yoğunu veren babaya güvenmezsen de o da senin itliğindir.

Ne zaman 12 yaşına geldim pederin foyalarını çözmeye başlamıştım. O zamandan bu zamana hiç güvenmem kendisine. Sık sık dile getiririm.