babasız büyümenin zorlukları

baba çınar gibidir. meyvesi olmasa da gölgesi yeter diye bir söz vardır.
ne kadar doğru bir sözdür.
insan babasına belki hiç sokulamaz, belki ondan hiç seni seviyorum sözünü duyamaz, belki hiç yardımından faydalanamaz ama onun bir yerlerde nefes aldığını bilmek bile insana bir yerlerde bir kalesi olduğu hissini verir.
o kale yıkılmadan, o kalenin varlığına ne kadar ihtiyaç duyduğunuzu çoğu zaman anlayamazsınız.

baban ne iş yapıyor ? dediklerinde omuzlarının arasına gömülüp, tüm dünyaya ve böyle düzene nefret edebilmektir.