bugün

muhtemelen kokain çekmiş, en olmadı alkol almış, pahalı otomobiliyle aşırı hız yapmaya bildiğin şehir asfaltına çıkmış daha sonra da pahalı marka otomobilinin altında bok böceği gibi ezilerek ölmüş, ekseri zengin çocuğu ve debdebe düşkünü itler olan kişilerin trafik kazasında ölmesine zerr-i miktar üzülmemektir. sokaktan geçen yaya vaatandaşa çarpmadığı sürece gönül rahatlığıyla ölebilir. bir piç eksilmiş olur dünyadan.
(bkz: gelin itiraf edelim)
masum insanlara üzülürüm sadece.
hem de hiç.
vicdan sahibi kişi ölen kişiye üzülür.
haklılık payı vardır. başkasının canını yakacağına kendi suçu yüzünden kendi canını yakması hakkaniyetli olandır.

adam bütün gece içecek zıkkımlanacak bir de üstüne sorumsuzca araba kullanıp yolda onu bunu ezecek sonra da 2-3 ay girip çıkacak, yok öyle bir dünya. bunların ölmeleri toplum için en hayırlı olan zaten.
Normal bir düşüncedir. Ne tabakhane ye bokmu yetiştiriyorsun deyimini akla getirir. Yavaş kardeşim yavaş.
sonuç olarak biri insan hayatını kaybetmiştir. bu mantıkla savaşa giden askerin ölmesine de üzülmeyelim ? savaşa giden ölümü göze almıştır. bu mudur yani ?

ölen her insan için üzülmeliyiz.