bugün

ak parti iktidarından sonra yaşanan olaylar silsilesidir. eski atatürk düşmanları ve azılı komünistler şu anda kemalizm çatısı altında toplanmışlardır. zamanın azılı komünist devrimcileri deniz gezmiş, tarık akan, müjdat gezen, ilyas salman ve nicelerinin kemalizm diye diretmeleri komediyenin öncüsüdür.

komünizmi getiremeyeceklerini anlamış, iktidara karşı başka bir boyuta geçmişlerdir.

hatta bunlara göre deniz gezmiş bile kemalisttir ilginç.

ak parti iktidarını yıkamayacaklarını anladıktan sonra kemalist olmuşlardır.
zemini sağlam bir bina inşa etmektir.
ideolojiyi oturtacak bir yer kalmadığındandır. ne zaman ki sovyet 90'lı yıllarda yıkıldı kemalist olup çıktılar.
daha 68'li 70'li yıllarda atatürk'e en çok söven insanlar eskinin marksistleriydi. ilginç. bir sonraki aşama humeynici olacaklar herhalde. zaten o çizgiye kaydılar. suriye olayında gördük.
memleketi savunmak kimlere düşmül görmek lazım. koministler memleket savunur olmuş neyse şimdi açtırcaksınız ağzımı amk değmez.
(bkz: deniz gezmiş i hala yaşıyor sanmak)

o da güzeldir. evet, güzel.
bok değil de kaka misaline yaraşır hareket edenlerdir.
sözkonusu sanatçılar müjdat gezen, tarık akan, ilyas salman yaşamlarının hiç bir döneminde komünist olmamıştır. bu anlamda bir komünist parti ya da örgütle birlikte siyasi mücadele vermemiştir.
70'li yıllardaki yoğun politik ortam, sanatçıları da politik davranmaya itmiştir. bu ortamda bir çok sanatçı sol söylemlerle halkın karşısına çıkmıştır. çünkü böyle yapmamaları kendilerini yalnızlığa itecekti.
ha bu sanatçılar aslında hiç mi politikayla ilgilenmiyordu, halkın sorunlarına duyarsızdı? elbette hayır. ama 70'li yıllarda bu işin bayrağı komünistlerin ellerindeydi, sol siyaset işçiler öğrencilerin ve aydınların ellerinde bu ülkenin sokaklarını dolduruyordu.

bugün bu sanatçıların yaşadıkları kafa karşıklığı, o dönem marksizmi ya hiç anlamamalarından ya da gün gereği marksistlerle birlikte olma ihtiyacı hissettiklerinden olabilir.

ha kemalist ya da komünist olmalarındansa, aşağılık bir iktidar yalakası olmalarını yeğleyenler elbette olacaktır. olmazsa hatrımız kalır.