bugün

her zaman için bir tarafın şikayet edip diğer tarafın umursamadığı bir hastalıktır ayrılık. insanlar neden ayrılırlar ki. neden bir taraf daha az sever ya da bir taraf daha fazla sever. rol oynamaktan mı sıkılmışlardır yoksa sevilen bu sevgiyi kaldıramamışmıdır. sonuçta bu hastalık bulur insanoğlunu. çat kapı gelir ve vurur seni yüreğinden. hayatın sana vurma şekli bu olsa gerek. bu acıyı kaldıramaz zamanla insan sol yanına saplanır kalır çıkaramaz asla.

sol yanımız acıdan değilde mutluluktan, huzurdan atsaydı keşke. kokusunu içime çeksem, ciğerlerime dolduram, sıkıca sarılsam ölümden bile korkmazdım belkide. gitmeseydi ve ben bu ayrılık hastalığına tutulmasaydımya.... neyse, siktir et gitti artık, her şeyin sonu ayrılık değil mi zaten.