auschwitz in kulleri

Charlotte Delbo'nun şu güzel şiirinin içinde bulunduğu,anlatımı ve gerçekliğiyle insanın tüylerini diken diken eden kitap:

Yalvarırım
Bir şeyler yapın
Bir dans öğrenin
Bir adım
Varlığınızı hak ettirecek
Derinizi ve tüylerinizi giyme hakkı verecek
Yürümeyi ve gülmeyi öğrenin
Çünkü çok aptalca olur yoksa
Sonunda
Bu kadar insan ölmüşken
Siz yaşıyorsanız eğer
Hayatta hiçbir şey öğrenmeden

marie

babası, annesi, erkek ve kız kardeşleri gelir gelmez gazlandılar.
ana baba fazla yaşlıydı, çocuklar fazla küçük.
"en küçük kız kardeşim çok güzeldi"diyor.
"bilemezsiniz nasıl güzeldi.
yüzüne bakmamış olmalılar.
baksalardı öldürmezlerdi.
öldüremezlerdi."

savaşların ve egolarını tatmin edemeyen dünya canavarlarının büyük, küçük, yaşlı, çocuk,
suçlu, suçsuz ayırmadan öldürdüklerini ve kana doymayan vampirler olduklarını yüreklere kazınan şiirlerle anlatan kitap.ölenin kim olduğunun ve ne olduğunun önemi yok. yaşama hakkını biz vermedik ki, biz alalım. birisinin bunu bu cellatlara anlatması gerekiyor.

yazdıklarımın doğruluğundan bugün artık emin değilim.ama gerçek olduklarından hiç kuşkum yok.

Charlotte Delbo

2 haftadır heryere bakmama rağmen bulamadığım, okuma isteği uyandıran kitap. yok hiçbiyerde yok. *