bugün

malesef özellikle türk ateistlerin bolca bulunduğu eylemdir.
sorsak bu inanç veya düşünce deyip bizi düşünce katili,yobaz ilan ederler ama sonra bir bakarsın ayetlerle,peygamberlerle dalga geçiyor.
dostum ,eğer saygı bekliyorsan saygı göstermeyi bileceksin ister inan,ister inanma...
sözüm tüm düşüncelere saygılı olan,kendini bilen ateistler için geçerli değildir.
sadece türkiye'm de değil bütün dünya'da mevcut olan durum.
neticede: inanan insan inanaları; tanrı olmadığına inanan insan ise bu doğrultudaki görüş sahiplerini istiyor etrafında.
gel gör ki hiç birinden saygıdan zerre eser yok.

ancak a-teist görüş sahipleri bel altı vurmaktan çekinmiyor, ayıp ediyor. kimsenin rabbine tanrısına küfür, hakaret edilmez.
hiç mi maneviyatınız olmadı diye sorulur sonra.. anan olmadı mı baban olmadı mı? hiç birine sevgi beslemedin mi? kız arkadaşın, bacın olmadı mı? diye sorarlar..
üzerine işenesi ateistten ne saygı beklenir durumudur.
tanıdığım ateistlerin bazılarını düşününce kısmen hak vermekle birlikte, tanıdığım bazı müslümanları düşündüğümde ise, müslümanların önemli bir kısmının saygı eşiğinin çok düşük olmasından kaynaklandığına inandığım yanlış algıdır. örneğin bir kimse, normal ses düzeyinde dinlediği müziğin sesini ezan okunurken kısmadığı takdirde ya da oruçlu birinin yanında yemek yediği takdirde saygısız addedilir. Halbuki o kişinin yaptıkları temel hak ve özgürlükler dahilinde olup kimseye karşı bir saygısızlık içermemektedir.