bugün

iş yerimdeki bir Kezbanın ileri sürdüğü cümleden yola çıkıyorum...

-ben Atatürk'ü sevmiyorum.
+neden?
-sevmiyorum işte ne bilim...
+nedeninj bilmediğin şeyi mi sevmiyorsun?
-olmasaydi da olurdu....
+olmasaydı olmazdık kardeşim olmazdık.

ulan kaşar diceksin Atatürk olmasa o koca götüne o pantalonu giyebilcek misin?

ulan mal karı Atatürk olmasa giyecek tek kıyafetin çarşaf olacaktı...

ulan kezban ötesi sizin beyninizi sikeyim ben amerikan itlerine kendinizi pazarlardiniz şimdi...

Atatürk olmasa ikinci hatta üçüncü kadın olurdun eşine ama siz bunu hakediyosunuz. siz iranda yaşamayı hak ediyorsunuz. siz başınız yerde, ve bir kadın olarak değer görmeyi değil mal olmayı hakediyorsunuz...
Sevmiyor çünkü üç beş kişi görmüş, onları çok akıllı zeki zannetmiş, kendisi de onu savunarak akıllı zeki insanlar konumunda bulunmak istiyor.
Sevmiyorum yeaa derken sanki çok bir bok biliyormuş gibi konuşuyor.
insanların böyle saçma çabaları ne kadar üzücü.
özgür bir yaşam isteyen insanların hele ki türkiye cumhuriyetinde yaşan insanların asla yapamayacağı şeydir.
yapan varsada sütü bozuktur.
ordan burdan duyup bunu marjinallik zanneden ve giderek artan bir güruhun yaptığıdır.
ağır mallık ve özenti yatar bunun arkasında.
Nankörlüktür.
Hadsizluktir. Atamu yok sayacak adami alninin ortasindan fururim...