atatürk sevdalılarının azınlığa düşmesi

son yıllarda hissettiğim durum. yanılıyor olabilirim. fakat artık sanki azınlığa düştük gibi. halbuki bundan on sene önce öyle miydi. artık okullarda çocuklara, mustafa kemal atatürk'e atatürkçülüğe dair nerdeyse hiçbir şey gösterilmiyor. bu durumu benden dokuz yaş küçük kardeşimde görebiliyorum. neyseki benim gibi bir abiye sahipte onu tam bir atatürkçü gibi yetiştiriyorum. ama ülkedeki bu durum canımı sıkıyor, kalbimi sızlatıyor. ben sokakta, hatta bizzat şahit oldum camide atatürke küfreden insanlar görmek istemiyorum. azalıyoruz gibi, gün gün tükeniyoruz sanki.

bende aynı duyguları paylaşıyorum.
ben minnet duygumu kaybedeceğimi zannetmiyorum. ama türkiye deki çoğu cahil onun bu ülke için yaptıklarını yok saymakta.*
yad ve özlemle anıyorum atayı.

bunun tek suçlusu atatürk sevdalılarıdır.

girip ekşi sözlüğe bakın veya atatürk düşünce tarzı yerlere. bu ülkeyi ayakta tutan zamanında cephede koşturan baş örtülü bacılarımıza veya bu kadınların oğullarına olan tepkiler ve hakaretler sebebi ile bu durum böyledir.

annem baş örtülü diye bu atatürkçü kardeşlerimiz bana da hakaret ettiler. peki ben sinirlenip atatürk'e düşman olayım mı ? ben olmam ama her insan için aynı şey söylenmez.

müslümanlar baskı uyguluyor diye laf yaparken atatürk'ü sevdirmeyi baskı ile yaptıkları içindir bu olan.

bak uzağa gitmeyin burada bile sevmeyenlere cahil deniyor. peki sevmeme sebebi atatürk'üm yaptıkları mı sizin yaptıklarınız mı ?

Dünden sonra asla katılmadığım beyandır.