atatürk için ağlamak

anıtkabir i her ziyaret edişte,
ülke nin gidişatını görünce,
mustafa belgeseli nin bile müziğinde,
ve onun sesini her duyuşta
dökülen yaşlardır.

her seferinde yeniden gömmektir onu,
kapkara bir toprağın içine...

bazılarına garip gelebilir, hatta 3.dünya ülkelerine has bir davranış olarak ta algılanabilir. lakin olay farklıdır. türk ulusunun niteliklerinden kaynaklanır.
şöyleki, türk ulusu bir lidere neden destek verir. lider atası olmalıdır. ata ailenin en büyüğüdür. bu büyüklük çok genel anlamdadır. bazen yaş olarak büyüktür. bazen fikir olarak büyüktür. bazen de fedakarlık olarak büyüktür. ayrıca ata kendi için bir beklentide olmayan kişidir. önce aile der, ayrıca dürüsttür.

atatürk allahın lutfu olarak bu özellikleri kendisinde toplamış bir insandır. türk ulusu oğuz kaan a, atilla ya nasıl inandı ve onların peşinden gittiyse atatürk e de inanmış ve peşinden gitmiştir.

"e oğuz kaan ve atilla ya neden ağlamıyoruz onlar bahsedildiğinde duygusallaşmıyoruz" denirse, olay zamandan kaynaklanmaktadır. onların fikirleri ve mücadeleleri cağımıza ulaşmamıştır ya da bazıları ulaşmıştır.
atatürk yaşadığı devirlerden hala günümüze ışık tutan görüşler bırakmıştır. en önemliside bu görüşlerin hala doğruluğunu korumasıdır.

çok kez belirtildiği gibi şu an yaşasa beni övme sözlerini bırakın memleket için neler yaparız ona bakın der di. bu da bütün türk büyüklerinde olduğu gibi kişinin değil devletin önemli olduğunu gösterir. aynı yaklaşım osmanlı devletinin manevi kurucusu şeyh edebali nin öğütlerinde de vardır.

atam, biz seni övmeye devam edelim. doğan her çocuk senin gibi bir atası olduğunu bilsin ve kendisinde büyük işler yapacak güç bulsun. türk ün vatanını, dinini, ekonomisini, bilgisini, insan sevgisini en üst mertebelere çıkartsın.
bununla beraber çalışmayı asla ama asla ihmal etmeyelim. bu vatana karınca kadar katkısı olsa bile çalışmak asla vazgeçilmemesi gereken ön şarttır.

samimiyetten uzak bir eylemdir.

anneye babaya karşı gel atatürk'e ağla, samimiyetsizsin.

samimiyetlicedir efenim...

bunun ucu bucağı yoktur

olmayacaktırda, olmadı da...

islam için namaz ne ise, kemalizm içinde bu odur.
bi çeşit dini vazife.

buna da karışılmasın artık, insanların duygularını da mı siz kontrol edeceksiniz? kimsenin samimiyetini değerlendiremezsiniz, ötede durun hadlice.

ne bir vazifedir ne de samimiyetsizlik. minnet duygusunun dışa vurumudur.bunu böyle bir adamı bize bahşettiği için allah'a edilen şükürler izler.

her defasında yeniden vatana ve bu yüce insana aşık olmaktır.

yapamadığım şey . atatürk'e saygım sonsuz olmasına rağmen sevgi bakımından hiç bir şey hissetmiyorum efendim .

gözyaşlarını değerli bir şey uğruna harcamaktır.