atatürk ile apo köpeğini karşılaştıran zihniyet

tek kelime ile ya cahildir ya da art niyetlidir.

cebindeki paraya bakması gereken zihniyettir. işte o zaman anlar ne denli aptalca bir mukayesenin pimini çektiğini. kimin fedakarlığı ile saçmalama özgürlüğüne kavuştuğunu.

garip bi durum tabi. neyse simdi siktir edin bunlari. sene gecen sene nasil sicak agustos. bzim sokakta kucuk cocuklar top oynuyor ama cogu kurt araya bi kac tana turk serpistirilmis. bende oyle oturuyorum bu cocuklari seyrediyorum. bu kurtler aldi turk cocuklarini aralarina yerde tekmeliyolar. mahallenin issiz abisi olarak tavrimi ortaya koydum ve seslendim cocuklara. gelin buraya lan demedim. kafamla isaret ettim anladilar. sokagin cocuklariyla boyle telepatik iletisim kurabiliyoruz icabinda. geldi bunlar hepsi buyur abim dediler. kurtlerden biri icindeki asi, ozgur, sikertme halk kardesligi durusuyla ellleri cebinde tabi '' noldu birader '' dedi. cocugun yasi daha onuc. soyle kafami kaldirdim bana bak ulan, senin olunu dirini sikmeden once cikar lan ellerini cebinden dedim. korktu irklildi. '' abey sogiktir '' gibi bi laf soyledi. ulan agustos ayindayiz ne sogugu dedim yavsak. adam gibi kardes kardes oynasaniza minisktklerim dedim. utandilar yaptiklarindan ozur dilediler. sonra bunlara birer limonata ismarladim. usuyene sicak bisiler ismarladim. bu onun cezasiydi. sonra cocuklar benim gibi bi abileri oldugu icin ve onlari dogru yola sevkettigim icin huzunlendiler, duygulandilar. agladilar haliyle. ondan sonrasini hatirlamiyorum boyle biseylerdi iste.

Şerefli ile şerefsizin ayırt edilmesine örnek sunan zihniyettir.