bugün

aslında herkesin, sanıldığı gibi bir tanrının var olmadığını, hayatın boş ve anlamsız, yaşamın ise ilginç bir tesadüf olduğunu bilmesi olayıdır. herkesin, aşkın, sevginin, özlemin bir oyalama aracı olduğunu bildiğini biliyorum. hayatın bu boş ve anlamsızlığına karşı getirdiğimiz bu savunma sistemlerinin birer çocuk masalından bile daha komik olduğunu biliyor herkes ama yinede rolünü oynuyor herkes. bu rolü oynamamızı söyleyen şey hayatta kalma iç güdümüz. kanıt mı? her yerde. en usta oyuncular bile bazen pot kırarlar. dikkatli bakmak yeterli, insanların oynamaya çalıştığı rollerindeki oluşturdukları çatlakları görmek. herkes biliyor aslında.
dünyada müslümanlığın yayılmasının artmasıyla desteklenen fikirdir.
bunu bilenlerin bile hala gerçeği görmediği anlaşılıyor...