askerin silahını saklayıp başını eğmesi

Bugün şahitlik ettiğim durum, taksimdeki demokrasi mitinginden çıkarken ancak 1 kişinin geçebileceği barikatlar arası bir aralıktan çıkılıyordu. çıkışın başında 2 asker bekliyordu. bir asker birkaç adım uzaktaydı diğeri direk çıkışın başında duruyordu. çıkışın başında duranın elindeki silaha gözüm kaydığında gözümün önünde halka ateş eden askerleri hatırladım doğal olarak gözlerim irileşti, bana baktı ve hemen silah olan elini arkasına alıp başını eğdi. neden bilmiyorum ama darbe olaylarının başından beri da gram göz yaşı dökmeyen ben bu adamın duyarlılığı karşısında eve gittiğim yol boyunca, ağladım. şimdi evdeyim ve garip bir şekilde hala o askeri düşünüyorum. acaba ben mi yanlış anladım.

Edit: yıllar sonra görünce yine duygulandım, iyi kalpli insanlar iyiki varlar.