bugün

askere gitmeden önce klasiktir, anneler asker adayı erkek çocuklarının istediği yemek neyse onu pişirirler. fakat bu anne ya oğluna sormamış ve maddi imkanları çerçevesinde aklına ilk gelen yemeği yapmıştır ya da oğlunun askerliğe alışma dönemini daha gitmeden başlatmak istemiştir. tabii bu, oğluna ahtapot pişiren anneden daha az evlat sevgisine sahip olduğu anlamına gelmez.
yüzücülerin yüzmeye başlamadan önce bir avuç su alıp vucutlarına sürmesiyle eş değerdir.
(bkz: baki mercimek)
anne değil analıktır.
kahvaltıda da sünger bob (askerde özellikle haftasonu kahvaltılarında verilen omlet. büyük tepsilerde yapılan ve dikdörtgen olarak börek dilimi gibi kesilip verilen omletimsi.) yaparsa askere iyi bir hazırlık olacaktır.
eli öpülesi varlıktır. askerden dönünce anasının yaptığı mercimeği tenceresiyle yiyecek askerin anasıdır.
umarım baska bir yemek seçer. çünkü askerde çocuğun içi dışı kara şimşek olacak.