arzulanmayı arzulamak

kimi zaman insanın kendi iç dünyasında hesaplaşmasını daha kolay hale getirdiği için sevilir yalnızlık. lakin o iç hesaplaşmalarda dahi kafayı kurcalar yalnızlığın beraberinde getirdiği korku. bir kelimeden ibaret bir soru yayılır tüm hücrelere "neden?". neden yoktur o an onu düşünen bir sevgili? neden hep yalnızlıktır onu arzulayan? belki "tekil hayatlar da bir gün devrim yapar ya!?" diyerek zamana bırakılır. belki de zamanı gelmiş de geçiyordur o devrimin. ama vardır herzaman, umut.