artık her şey tüccarların elinde

birhan keskin şiiridir bu.

(kederlerini önüne yol yapıp gidenler vardı ya,
onlar gibiydik dünyadan kaçmıştık bir gece. )

(içerde yağmurun sesi
ve yanık şeker kokusu vardı)

beni başka yağmurlar yıkamıştı, seni başka.

ateşi ben yakabilirim dedim sana.
seninle benim aram: şimdi. karnımda.
hayır bunun için öpmen gerekmez beni.

rüyaevi bu. kapısında bir tuhaf numara.
isteyen çıkıp istediği yere gidebilsin diye.
ama kapılar insana, çıkıp gitsin diye mi
girsin diye mi, rüyada bile olsa.

sana söylemem lazım. bilmelisin. o dünyaya kaçtığında
ben çok bekledimdi onu.

lethe ve mnemosyne. yıkandım ben mihrimah, ikisiyle de.
yıkandım ama unutmak ne kelime, hatıra ne!

(bak tam burası. en yaralı yerim benim. insanın uyku dediği.)

tamam. çık. şekerler al dışardan yeşil ve jöle.
bu evde uykudan söz etmeyelim,
getir hatıranı, ko gelsin o da, ben senin hatıranı öpüp başıma.
ama döndüğünde mihrimah. n'olur uyuma.

n'olur uyuma. yağmur. sakin sakin. ara ara yağıyor
uyuma! her şey, artık tüccarların elinde.
biz seninle kışa girmiş iki sardunya gibi
oturacağız, bekleyeceğiz, n'olur uyuma!

uyuma!

ateşim vardı. sıçradım mı?
sıçradım mı?
bilmiyorum ki! hep altta kalmıyordur
belki hatıra.