bugün

genellikle aşağıdaki safhalardan oluşan sancılı süreç:

1) Bence en iyisini yaptım, vicdan azabı çeksinler biraz.
2) Zaten o kadar da aç sayılmam.
3) Lan hala yiyo mu bunlar, hayret bir şey.
4) Lahmacun söylesem prestijim sarsılır mı ki... tabi lan, tamamen aç kalmalıyım ki...
5) Yemek de iyiydi ha, sulu sulu.
6) Sinsice gidip koysam mı bi tabak.
7) Lan insan anasına babasına küser mi lan, gidip ısıtayım şu bebeği.
(bkz: sözlükteki ergenler)
acıkılan süreçtir.pişmanlık hat safhadadır.
(#12969966)

birebir şekilde aynı durumların yaşandığı süreç.
zira en iyi aşçı: açlıktır.
keşke biraz yiyip terketseydim denilen süreçtir.
açlıkla mücadele edip annenin acıması ve size yemek getirmesiyle son bulacak süreçtir. yok olgun bi adam yapıyora bunu aç bi geceye hazır olsun.

eller kadir kıymet bilmiyor anne.
senin kadar kimse sevmiyor anne.
nimetle şaka olmaz, aç ayı oynamaz.
"doyduktan sonra terketseydim bari lan" dersiniz. ders alırsınız. bir dahakine hayvan gibi yersiniz ve paşa paşa terkedersiniz.
üzerine gitmeyip kendi haline bırakıldığında artistik patinajla mutfakta dolandıran süreçtir.
aç karnına artistlik uzun sürmez.
gece yarısı fare gibi dolaptan yemek aşırmakla sona erecek süreçtir.
sofrayı terkettikten sonra aynı artistliği evi terk etmeklede gösterilmesi ile bir dönerci'de veya kokoreççide son bulacak eylemdir.
- iyi ettim biraz içleri acısın değerimi anlasınlar
- kimse sallamıyo lan beni hala yiyolar!
- bi kaç gün sofraya oturmam ben
- yemekte güzeldi ha
- kapının önünden geçiyim belki çağırırlar
gibi bir süreçten sonra sofraya oturmakla biter.
boku bokuna aç kalıcaz lan.
aç bir mide gururlu bir kalbe her zaman galip gelecektir.

siz kazanıp getirirseniz böyle davranmazsınız.

neyse topluyorum..

biraz zaman geçince bari ekmek arası birşeyler yapıp öyle kalksaydım tarzı düşünceler sarar bünyeyi. sonu pişmanlıktır.

bu hadise birtek anne' yi üzer, ayrıca yapmayın etmeyindir.
insana ders veren bir süreçtir. bir daha kolay kolay aynı hata yapılmaz.
sonra yesin diye yemek konulan tabağa bakıp ' o yemeği kime ayırıyorsanız az oluyor ha' diye uyarı yapan kişinin geçirdiği süreçtir.
babanın, "sofra terkedilmez günah lan eşşoğlueşşek" diyerek sopayı kapmasıyla son bulacak süreçtir. eşek gibi dönülecektir.
atarlı, ızdıraplı, duygusal, 180 derece dönmeli, geri tepmeli, komik bir süreçtir. artisliği yutmanın verdiği azap ise daha fecidir. bu süreci destekleyecek ve sonuç alınabilecek yegane şey ölüm orucudur.
(bkz: ölüm orucu)
ben terkettikten sonra kimsenin tadı kaçmadan şapur şupur mis yemekleri götürdüğünü görünce bidaha yapmamam gerektiğini anladığım hadise. valla olan sana oluyo. aç kaldığınla kalıyosun. önce adam gibi ye sonra atarsın tribi..
-ya ben doymadııım.
babamın beni basketbol topu gibi sektirmesiyle sonlanmış olan süreçtir.
artist mi artist ne arar la sofrada şeklinde düşünmek yersizdir. zira her gencin başına gelebilecek bir şey olduğu barizdir.

keşke en azından çorbayı içtikten sonra artistliği yapsaydım diye düşündüren süreçtir.

sofradakilerin yemeği bitirmesi beklenir. tabi o sırada akıl sürekli yemeklerdedir. diğer aile fertleri yemeği bitirip odaya geldikten sonra tek kelime edilmez onlarla. bir süre daha geçtikçe sinir yerini açlık duygusuna bırakır. sürecin bitmesi aç kalma eşiğine kadardır. yavaş hareketlerle kalkılır, ardından o mutfağa gidilir ve tabağa bir şeyler konur. mümkün olduğunca sessiz bir şekilde yemek yenir. o öfkeden artistlikten eser kalmamıştır. gözlerdeki acizlik belirtisi mi? anlatılmaz, yaşanır.
o gece nasıl geçer diye düşünür durur. hadi şimdi artislik yaptıkta, bu artisliği devam ettirmek lazım. yemekten kalktıysak, biraz sonra mutfağa gidip yüzsüz gibi tıkınamazsın da. e gece yatmalarını beklesek, biri tesadüf tuvalete neyim kalkar, tıkınırken görür, sonra bir ton rezillik, gitti karizma. hayır bari iki lokma daya yiyeydim de öyle yapaydım artsliği, diye pişmanlığa sürükler insanı.
aclik ve pismanlik ile gecer.
böyle durumlarda en güzel şey size gizliden yemek getiren küçük kardeştir bence. Canım yaaa