arkadaşın ciddi bir hastalığa yakalanması

insanin icini kemiren bir durumdur... once konduramazsiniz... sonra kabullenmek zorunda kalirsiniz...
kiyamazsiniz ona, kiyilmaz...
belki birkac ay icinde veda gunu gelecektir, belki de bir iki hafta icinde...
uzulursunuz, uzulursunuz ama uzulmek onu iyilestirmez...
ve bir umut tasirsiniz;
belki iyilesir...
belki gordugu tedavi ile iyi olur, belki...
doktorlar umutlu konusmasalar da oyle olacagina inandirirsiniz kendinizi...
oyle olacagina inanmak istersiniz...
ona veda etmegi dusunmek bile agir gelir...
iciniz kan aglarken onun iyi vakit gecirmesi icin ugrasirsiniz, sahte gulucukler gonderirsiniz... o, inanmayacak olsa da...
aslinda boyle yaparak ne kendinizi ne de o nu kandirmis olmazsiniz ama; oyle... ikiniz de rol yaparsiniz...
ve umutla dua edersiniz...