arabasını yavrusu gibi seven ebeveynler

uzun seneler çalışarak, yaptıkları birimkimler sonucu aldıkları arabalarına gözü gibi bakan aile büyükleridir.

- ah sami ah, tam da kaza yapacak zamanı buldun!
- sorma hanım! sen o kadar çalış çabala gel çarp arabayı!
- evet bey evet...
- ağlama hanım, ayna kırıldıysa ne olacak? cana gelen mala gelsin!
polis: beyefendi sorun var mı?
- sormayın polis bey, yavrumun gözü çıktı!
- neeee, acil ambulans çağırıyorum!
- ne ambulansı polis bey, aracımın aynası kırıldı...
- yaaa sabır! ehliyet ruhsat!

öldürülesi ebeveyn tipidir.

evlenmeden önce de sevgili gibi severler.*
(bkz: erkeklerin araba aşkı)**

babadan araba alınır gezmeye cıkılır ve eve donerken araba hafıften cızdırılır ve onu eve gelince babaya söylemek kısmı gercekleşir...
-baba arabayı az bişiy çizdirdim
-dikkat etsene biraz bakalım napmısın
baba arabayı gorur
-cok bişiy olmadı baba ufak bişiy hemen
baba cevap verır
-olmamış olmamıs arabanın anasını bellemişin daha nolsun yani
dediğinde dumur olunan durum...

(bkz: transformers)

onun, yıllar boyu, dişten-tırnaktan artırılarak elde edilmiş bir değer ve buna bağlı olarak, ailenin bir ferdi olarak kabul edilmesini makul karşılamak gerektir.

doğru tespittir aslında, zira her zaman evli bir erkek karısını ilk defa yeni aldıkları arabaları ile aldatmıştır..

bazen evlattan çok ilgi gösteren ebeveynlerdir. kendilerini bile unutabilirler.

araba alınacakken ilk tercih edilecek ebeveynlerdir.

(bkz: bilgisayarını babası gibi seven çocuk)