bugün

yaziktir. Uzuldugum annedir. Annemdir efendim.

Memlekete universiteden yeni donmus olmanin sonsuz mutlulugunu tattigim su gunlerde surekli orada burada zirt pirt duymaya alisik oldugum apaci muziginden uzaklastigimi dusunuyordum. benim ailemde bu tiynette insanlarin barinamayacagini dusunuyordum. Benim Babam toyota gibi adam annem ise ev hanimidir. Kendi hallerinde insanlar... Ortanca kardesim askere gitmek uzere ve yemin ederim apaci degildir. Kucuk kardes oto kaporta cila elektriğe kendini kaptirdigindan beri saclarini kafa tasi seviyesinde tutuyordu, yani onun yuzunden oldugunu sanmiyorum.

Bugun calan o edepsiz muzikle oha filan oldum. Annem hastahaneden daha yeni gelmisti ve o gelene kadar belki 5 defa aramistim onu. Fitraten apachiphobia sahibi oldugum icun telefonun hastahanede her calisinda onu duyanlarin fittirabilitesini hesaplayabilmek konusunda o kadar da cahil degilim. Muzik duyulur duyulmaz ani bir kan basinci artisi ve nabizda duzensizlik, garip bir ostrojen hormonal bozuklugu ve mukotik salgilarda anormalite gozleniyor*. annemin telefonunun bir kez de yanimda calmasiyla muzigin duyulmasi ve akabinde vucuttaki bir takim fizyolojik tepkimeler akabinde ayaga firladim. Annemin yanina bildigin kostum ve 'anne bu ne' diyebildim. Annem ise masumane bir tavirla 'ne var oglum moda degil mi bu?' cevabini verdi. telefonu kaptigim gibi muzigi sildim ve iade ettim, hatta bildigin iade sictim. Neredeyse kusecekti bana annecagizim. Sakinlestirip usulunce anlattim 'anne bu muzik moda filan degil, bir salgin hatta bir şirpintik sicrinti' diye.

Hulasa annelere sesleniyorum, kendinize gelin. Bu muzige destek vererek genclerin katline ortak oluyorsunuz. Gelin yapmayin.
aynı zamanda apaçi marşını cep telefonu melodisi yapan annedir.