ansızın gelen blog sayfası açma isteği

ara ara yoklayan bir histir.

hani böyle başka çocukların elinde şeker görüp de,

"benim de şekerim olsun, ben de emüklemek istiyorum" diyen bir çocuğun masumiyeti ile gelen bir his.

olmadı bir tane açalım da burada yazacağımıza orada yazarız.

hem belki de biz öldükten sonra değerimiz anlaşılır da,

eserlerimiz yüzlerce farklı dile çevrilip bütün insanlar tarafından okunur.

tamam sakinim...