anneyi zorla darülaceze ye vermek

düşüncesi bile kötüdür. Pamuk gibi ellerini özler insan, hafif nemli gözlerini, bal damlayan ağzını, mis kokulu saçlarını, kendine has ve huzur veren kokusunu özler insan. zordur böyle bişeye karar vermek. allah kimseyi böyle bir duruma düşürmesin...

(bkz: hayırsız evlat)

(bkz: aklını başına çağır sayın yazar)

bildiğin şerefsizliktir. bir insanı istemediği bir yere sevebileceğini umut ederek zorla mahkum etmektir. kaldı ki insan annesini bu duruma düşürsün. neymiş elden ayaktan düşmüş, yemek yapamaz hale gelmiş. ha o zaman kaldırıp atalım. keyfimiz kaçmasın. ağzımızın tadı bozulmasın.