bugün

nazan bekiroğlu'nun "la" romanında şöyle bir bölüm vardır annelik duygusuyla ilgili:

" o ikisinin cennetten çıkışıyla birlikte bütün bir insan soyunun önünde cennet yolu açıldı. hayret! bu çıkış, daha çok insan cennete girsin diye mi, düşünemediler bile.
ve her kovulan ya da kopan telaş içinde bir şey alıyor ya yanına. onlar da bu hatıra hikayesinden yanlarına bir şeyler almak istediler. insan olan yanına neyi alabilirdi? beraberinde neyi götürebilirdi?

üç şey seçtiler cennetten çıkarmak için:
bir: kelimeler
iki: aşk
üç: annelik duygusu

kelimeleri adem yanına aldı, annelik duygusunu taşımak havva'ya kaldı.
ama aşk çok ağırdı.
ikisinin de, aşkı tek başına taşıması mümkün olmayınca, ikisinin zembili de aşkı bir başına kaldıramayınca, bölüştüler yükü. yarısını adem sırtlandı, aşkın yarısı havva'ya kaldı.

öyle sert düştüler ki dünyaya, bu fenaya, adem'in dizlerinin bağı çözüldü, ciğerleri yandı. nutku tutuldu. üçüncü defa, bildiği kelimelerin hepsini önce unuttu. sonra bir kısmını hatırladıysa da o bir kısmını kıyamate değin unuttu.

aşk? daha yollarda sakin durmamıştı bir türlü. kabına sığmamıştı. bir yarısı yollarda kayboldu. getirebildikleri ancak öbür yarısıydı.

o gün bu gün yeryüzü kelimeleri yetersiz, aşk bu dünyada kusurlu!

annelik duygusu?
havva'nın cennet duygusu.
gönül evinde, kadın bedeninde, tastamam duruyordu."
ananın bastığı yavru (civciv) incinmez (ölmez)...
görsel
Annelik herkese nasip olabilir ama iyi evlat yetiştirmek herkese nasip olmaz. Yetiştirdikleri çocuklarla topluma bir canide katabilirler bir hayırseverde. iyi yetiştirilmiş çocuklar gelecek için iyi bir toplum demek. Bu nedenle "anneliğin" önemsenmesi gerekir.
Annelik herkese nasip olmayabilir ama davranışlarınızla bir anne gibi rol model olabilirsiniz insanlara.
Annelik yapan ve yapmayan olarak gruplanırlar. Yalnızca biyolojik anneden ibaret olan da vardır. Cennet her annenin ayağı altında değil veya her anne kutsal değil. Annelik yapabilene ne mutlu.
görsel

Var mı ötesi?
sanırım hiçbir zaman tadamayacağım duygu..
Bitmeyen vicdan azabıdır.
Her şeyi en doğru şekilde yaptığından emin olduğunda bile hep bir “acaba öyle değil böyle mi yapmalıydım?” Diye uykuları kaçar insanın.
görsel