bugün

türkiye'deki hemen her annenin kullandığı aynı sözlerdir.

-artık evlen oğlum. bak semra teyzenin bi kızı var bi tanışın.
-anne yeşil kazağım nerede?
+burada işte...
-nasıl ya???
+bir işinizi de bensiz halledin.
-ben sana odanı topla demedim mi !
+ demedin anne.
- ha bide demem mi lazımdı !
Rahat batıyo sana rahat!
aslında sana acımamak lazım da ben yapıyorum işte.
daha çok aranan eşyalar üzerine geçen ibretlik dumur edici durumlar bütünüdür.
aradığınız eşyanın rengi bellidir ama anne işte o rengi artık ne algılıyorsa bilemedim şimdi işte bak orda deyip seni defalarca oradan oraya koşturur.
elbiselerini as. tuvalete su dök. mutfakta sigara içme. balkona terliksiz çıkıp içeriye girme.
kapıdan çıkarken mutlaka arkamdan bağırarak söyler : yakanı kimseye kaptırma . *
(bkz: geldin mi)
-Her yer her yerde
-Pazar mı açtın oğlum odada? Bu ne dağınıklık
-Her yeri bok götürüyor
-Cevap verme annene
-Anne deme bana.
Anneler anlar.