bugün

tam olarak bu entry'nin anlatamadıklarıdır. eğer çok gerekli görürseniz (bkz: kişisel entry) (bkz: sil)
anlatamadıklarım, bir şarkıyı getirir akıla önce ve sonra "niye bir kitap ismi olmasın ki" dedirtir.

"nerden başlasam, nasıl anlatsam mmm.."

anlatılamayacıgı için midir bilmem ya da anlatılmaması gerektigi için mi ya da tam olarak anlatılamamasından korkuldugu için midir hiç mi hiç bilmem ama anlatamadıklarımdır işte.
onlar öyle zihnimin kuytularında bi yerlerde, bazen kendime bile söylemeye imtina ettigim şekilde.. ama illa ki varlar. dururlar orda öylece.

kimse dokunmasın, göz ucuyla bile süzmesin diye. nazar degmesin diye tahtaya vurduklarım..
bazen bir kaç kişi.
bazen bir kaç mevzu.
bazen sadece sen.
bazen sadece ben.

anlatmamam gerekenlerdir anlatamadıklarım. yoksa kelimelerin kıyafetsiz kalacagı falan yok. pekala "sır"dır işte. anlatılmaması gerekendir.

"nerden başlasam, nasıl anlatsam mm.."
Anlatamıyorum

Ağlasam sesimi duyar mısınız,
Mısralımda;
Dokunabilir misiniz,
Gözyaşlarıma, ellerinizle?

Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Kelimelerinse kifayetsiz olduğunu
Bu derde düşmeden önce.

Bir yer var, biliyorum;
Her şeyi söylemek mümkün;
Epeyce yaklaşmışım, duyuyorum;
Anlatamıyorum.

orhan veli