ampül değiştirirken hissedilen korku

rezillik ve kepazeleğin daniskasıdır.

açma kapama düğmesinin yukarıda mı aşağıda mı aktif olduğunu bilmezsin. zaten değiştireceğin ampül de patlak olduğundan karambole başlarsın yavaş yavaş çevirmeye. bism...

belli ki anlamıyorsun işte! ne diye "ben değiştiririm, ampülü getirin" havasına giriyorsun? ampül gelir, sandalyeye çıkılır. eski ampüle doğru kol uzanırken yusuf yanı başında belirmiştir çoktan. neyse, çıkartırsın eski ampülü, tamam. sorun yok. sıra yenisini takmakta. başlarsın çevirmeye. ilk tur tamam, oluyor gibi. ikinci tur tama........ çaaaat!

bak yemin ediyorum ağzımın içinde mavi ışık belirdi. bildiğin tireme dizlerime vurdu. belli de edemiyorsun. yani etmemeye çalışıyorsun. bir de üzerine oluşan aksiyonu izah etme merasimi yok mu? oyy, kaldır kendini at aşağıya..

- hay allah noldu öyle ya.
+ sorun yok! (resmen osurdun lan korkudan! neyin sorunu yok?) içinde çapak yapmış. şimdi sigortayı kaldırıp hallederim. (yalana bak ya. utanıyorum kendimden.)

gidilip sigortaya bakılır, bakılır... bakılır.

- aslında sigorta folyosu olsaydı ben yapardım bunu. (sigorta folyası ne oğlum? yuh!)
+ o nedir ki?
- ya içindeki kutuplaşmaları ayıran ince metal hede. ( yani.. siktirgit artık! bu kadar olur)
+ hmm
- ben iki dakka rüstem abiyi (elektrikçi rüstem) çağırıp geleyim.

aslında yine tamir ederd.... laaaaaan!

sigortaları komple indirdiğinde hissedilmeyen korkudur.