bugün

yahu alışıyoruz biz sürekli bir şeylere... yeni işe, yeni eşe, yei arkadaşa, yni aşka, yeni eve, yeni şehre, yeni yeni yeni yeni yeni...

yenilik güzeldir de alışmak mı kötüdür ya da alışmak iyidir de yeni bişi gelince miş kötüdür... kötü müdür ya da bunlar, ya hepsi iyise, alışsan da kodum alışmasan da kodum mudur? müdür müdür müdür?

demişti bi abim vaktinde, "alışkanlıklar yapışkandır" diye... hak vermiştim o vakit ama yenisi gelince yenisine alışıyor insan ve eski alışkanlığı unutuyor... sonra bir başka yenisi ve eskisine olan bağlılık veya bağımlılık yine yeniye bırakıyor kendini... yeni arkadaşlar, yeni evler, şehirler, ve yeni parantezinde bir sürü saçma salak ya da çok önemli şeyler...

alışmak kötü sanırım çünkü ayrılık zor oluyor... yeni de kötü sanırım çünkü eskiyi unutamayınca olmuyor... biri olsa ve biri bana gelse ve birini ben unutmamış olsam ve o birini unutmadan bir diğer birine varsam? alışsam... alışınca yeniye de eskiye de haksızlık olmuyor mu?

yok ben bu hayatı yaşamak istemiyorum... bi arkadaşın da dediği gibi; "içmesek de intihar mı etsek?"