bugün

kuş yuvaya girdi girecek dönemlerinde ikamet adresi olmayan erkeklerin arkadaşlarına sarf ettiği cümledir, çaresizse uzun süre aramadığı arkadaşından bile medet umar.
-alo abi acil ev lazim
-ev kalmadı abi. ama istersen dükkan var.
-hönk
-emlakçı mıyız lan? sözlükten iste allahsız
baharın gelmesiyle bekar yaşayan kişinin telefonu bu tür repliklerle çalmaya başlar. kimseyi kırmıyım derken ev randevu evine dönüşür bir süre sonra. nedendir bilinmez bu tür gereksinimler hep acil olur. sanki o kız o eve hemen götürülmezse bir daha bunu yapmak mümkün olmayacakmış gibi bir hava yaratılır. ajitasyonun allahı yapılır bu sırada. yıllar içerisinde bu tür talepleri geri çevirmek gerekir. gerekirse arkadaşı kırmak gerekir.
arkadaşı var mı? diye soruyla cevap verdiğim durum.
olumlu cevap alındı ise, uzun bir plan, program yapılmasına vesile olan sorudur.. ev istenilen arkadaşın ailesi evde yoktur ama yüzde 92 ablası evdedir, arkadaş onu postalamak için bahaneler üretir, ve mutlu son abla arkadaşına gitmeye karar vermiştir, fakat anlamıştır kardeşinin bir dışkı yediğini, sonra gidilir anahtar önceden alınır, yada markete bırakılır vs. vs. *

ama her daim olumlu cevap verilmesi istenilen soru şeklidir..

(bkz. güzel günlerdi)