bugün

aziz yıldırım ve aykut kocaman ortaklığı, alex'ten yoksun, bu iki muhteremin eseri bir fenerbahçe'yi izlemek.. izlemeye çalışmak...

hiç abartmıyorum; bundan sonra, (en azından kendi adıma) fenerbahçe, şampiyonlar ligi finali dahi oynasa, bir fenerbahçelinin göreceği ve tadacağı şey; topu ayağına aldığı vakit, tüm taraftarlara, hücrelerine kadar huzur ve güven duygusu aşılayan, sahadaki duruşuyla, yeteneğiyle, insanlığıyla, rakip takıma saygısıyla, ve daha saymakla bitmeyecek bir dolu üstün vasfıyla sahayı tek başına dolduran bir adamın yokluğudur!

ne çok severmişim, gidince anladım...

edit: şunca duygusallığın üstüne, sakın ola ki, biri çıkıp da alexis sanchez esprisi yapm... diyecektim ki...
aziz yıldırım yönetiminde izlenecek bir fenerbahçe'dir. bakalım aziz yıldırım gruptan çıkarabilecek mi bu sene avrupa'da. sanırım cristian'ı yeni sistemde düşünüyor yıldırım. verim almaya devam ettiği sürece oynatacak gibi görünüyor.
(bkz: alex büyüktür aziz yıldırım artı aykut kocaman)