aldatmak yeni bir sanat mı

şu son günlerde duyduğum rahatsızlıklardan biri de ilişkiler. ne zaman alıştık biz feyste durumumuzu değiştirerek ayrıldığımızı göstermeye? ne zamandır biz bir kısa mesajla ayrılmaya başladık? neden bu kadar basitleştik? bu kadar basitleşmenin sonucu ilişkiler de yetersiz gelmeye başladı. bunun akabinde aldatmalar başladı.

Bugün, çok yakın, bir arkadaşımdan (ki kendisi 1 yıldır bir angutla beraber) şu mesajı aldım:
"beni bodrum'a çağırırken meğer 1 aydır beraber olduğu başka biri varmış."

Lan ayı, zaten aldatıyorsun, üstüne bir de küfür eder gibi ne diye kızı yanına çağırıyorsun. şu an içimden çok ağır küfürler yazmak geçiyor ama herkesin basitleştiği gibi o kadar düşmemek gerek diye düşünüyorum. isterdim ki ona bir meydan dayağı atılsın. ya da kezzapla unutulmaz anlar yaşasın.

Bir insanı hayvanlardan ayıran etmen akıl iken, bazıları evrimini tamamlayamamış olsa gerek, ona buna saldırıyor, elindekinin değerini bilmiyor. biraz da domuz olsa gerek. kendisine yapılmasından korktuğunu kendisi yapıyorsa, bu kişi için söyleyebileceğim tek şey "zavallı" olmasıdır.

şarkı söylemek için güzel bir ses lazım gelir ya aldatan kişinin de iyi yalan söyleyebilmesi, görüşme trafiğini iyi yönetebilmesi gibi meziyetlere ihtiyacı vardır. aldatmak tabi ki bir şekilde sanattır. her kişi sanatçı olamaz bu bağlamda. yapamayan denemesin kimseyi üzmesin. yapabilen de sanatçıdır ne yapsa yeridir.