bugün

son dönemde dikkat çeken gerçek.

son seçimde nasıl cansız olduklarını gördük. neredeyse referandumu kaybediyorlardı. aslında sayısal olarak kaybettiler ama tabeladan geçirerek filan ancak reisin baskısıyla durum kurtarıldı. hani mühürsüz oylar geçersiz sayıldı filan, hatırladınız mı. yoksa seçim gitmişti.

mesela son dönemde tüm sokağa çağırma çabalarına rağmen akp teşkilatları götünü koltuktan kaldırmıyor. bunun tabi çok geçerli bir sebebi var.

yıllarca parti için çalıştılar ve bir çoğu tek kalemde çizik yedi. birbirlerine de iftira atıyorlar. mesela alttakinin, bir üst kademenin koltuğunda gözü varsa, bilgisayarına "bylock" yükledi mi, tamam adam siki tuttu işte. birbirlerini bu şekilde harcıyorlar. ayrıca son geçen referandumdan sonra, artık seçimlerin de bir manası kalmadı. halk yönetimden tamamen soyutlandı. böyle olunca ak parti teşkilatları da formalite haline dönüştü. hiç bir anlamı yok. vekiller filan hepsi etkisiz eleman. niye parti için çalışsın ki, karşılığı yok.

onları suçlayamayız, haklı şimdi adamlar.
(bkz: e hadi inşallah)
üzücü gerçekten. bir dönem adalet diyen partinin, adaletin karşısındaki en büyük engel haline gelebileceğini kim ön görebilirdi ki. isminde adalet var lan isminde. yazık la kimin partisiyse, acıdım şimdi. en büyük düşmanları gene kendileri.
bir gün gerçekleşirse tek sebebinin pastanın artık iyice ufalması olacağı olaydır. ilk başta 10 sene kadar boyunca pasta çok büyüktü. en baştaki başta olmak üzere cemaati parti üyeleri vs herkese yetiyordu. sonradan her pasta gibi yendikçe ufaldı ilk halka olarak cemaat ile kavgalar başladı. kavgaya tutuştular devlet imkanları dolayısı ile iktidar kazandı cemaat aforoz edildi..

şimdilik pasta yeterli dolayısı ile partidekiler henüz sıkıntı yaratmıyor. pasta iyice küçülünce başta büyük başları olmak üzere onlarda birer birer saf dışı edilir muhakkak. bu pastanın başında çatalı elinde her daim olacak kişiler ve aileler belli geri kalanlar sadece araç. amaç her zaman pasta. dostluklar ilişkiler yol arkadaşlığı hepsi hikaye o pastanın başında daimi olanların canı sıkılırsa diğerlerinin sonu da barınç gibi ahmet bey gibi olur..
tuzlukların hayalidir. Yanlızca güldürür. Ak parti bir parti değil davadır.
bir zamanlar davanın adamları adnan menderes vardı, Turgut özal vardı, necmettin erbakan vardı. Şimdi recep tayyip erdoğan var. Daha sonra başka biri çıkacak. Ak parti dağılır herhangi bir parti gelir. Faniler ölür partiler biter ama bu dava asla bitmez.
çünkü Bu davanın adı islam dır.
15 senedir ak parti dağılıyor, bölünüyor!

15 senedir bu malum zihniyet, tek haneli enflasyon ve faiz değerlerinde kriz üzerine kriz geçiriyor.
2001 ekonomik krizini krizden saymıyor.

Her seçim de ak parti hile ile kazanıyor!

Geçin bunları.

Allah hariç her şey ölümlüdür, bir sonu vardır.

Ak parti dağılsa bile bundan size bir zırnık çıkmaz. Sağ tekrar bir parti kurar, siz yine muhalefette kalırsınız.
Siz bay gılışdarın peşinden koşmaya devam edin.