bugün

işsiz olanların ve iş beğenmeyenlerin bir kesminin yaptığı davranıştır.
sonu yoktur.
ülkedeki işsizliğin sebebini buraya bağlamakda olağanüstü güçlere sahip insanların yapabileceği bir iştir ki, sen de olağanüstü birisin zaten amk!

nasıl bir kesim lan bu? anamın yaptığı çorbayı içiyorum, babamdan aldığım parayla da sigara alıyorum, internette komşudan zaten, rahatım onun için iş aramıyorum.

harbi lan! böyle düşünerek iş aramayan, iş beğenmeyen insanların varlığına inanıyor musunuz?

adına asgari ücret denilen harçlıkla çalışmak işsizliktir.
senin işini ona, onun işini şuna, şunun işini bana yaptırmak da işsizliktir.
mesai ücreti verilmeden 12 saat boyunca çalıştırmak da işsizliktir.
asgari ücret üzerinden sigorta yatırılarak işçi çalıştırmak da işsizliktir.

de, işte öyle... şükür zihniyetli sik kafalı adamlar olduktan sonra, bu imkanlar bize fazla bile. işveren olsam, bu zihniyetteki adamları karın tokluğuna çalıştırırım amk!
işsizlik gerçeğini anlayamayanların sığındığı bahanedir.
(bkz: tembellik)
maalesef ülkemizde 156 milyon insanın durumu bu şekildedir.
alışmış kudurmuştan beter misali belli bir süre sonrada ulan ülkede iş vardı da ben mi çalışmadım şeklinde isyeaan moduna geçirtecek eylem. yapmayın etmeyin evde kalırsınız kısmetiniz tıkanır.
Bazen; artık kişinin iş bulamaması sonucu otomatik bir şekilde iş aramama şekline dönüşen durum.
(bkz: uludağ ilan)
bu kişilerin iş aramama faaliyetlerine devam etmeleri gerekir. ne işiniz var oturun evinizde. sıcak çayın, internetin, televizyonun, banyonun ve kanepenin keyfini çıkarın, kuruyemiş yiyin ayaklarınızı uzatıp. biz çalışıyoruz ya işte, rekabeti kızıştırmaya ne gerek var?
kısa zaman sonra rahatlık batar inşallah.
yanlış anlamayın beddua değil.
ailenin verdiği sıcak ortam diye birşey yoktur. birada durdukça evde kavga eksik olmaz zaten.
bir turlu yasayamadigimiz ortamdir. el- insaf 15 yasindan beri calisiyoruz okul harcligimizi cikaralim ailemize yuk olmayalim diye.
malesef bir kesim bu sekildedir.