ahiretteyken yaratırken bana mı sordun demek

direkt cehennemin 7.katına atılmanıza sebebiyet verir. aman dikkat.

(bkz: ahirette göte girecek başlıklar)

Odununa odun katmaya örnektir.

Yanacaksınız....

Evet soruldu ve yaratılırken bu bilgi silindi.

Bir kaykılma hikayesi. Bana mı sordun diyeceksin öyle mi? Vah yiğidim. Ağzını açabilirsen söylersin.

“O gün mühür vuracağız ağızlarına, elleri bize söyler, ayakları şahitlik eder, kendi yaptıklarına.” (Yasin, 36/65)

Haklı bir isyandır. Ben bu olayı yıllardır düşünüp dururum. Ben cenneti veya cehennemi istemedim ki dünyada sınava giriyorum ne alaka abi? Sonsuz olan hiçbir şeyi istemedim ve isteyeceğimi de düşünmüyorum. Sorsaydı kesin yok allahım ben almayayım ya, rica etsem beni yoktan var ettiğin gibi vardan yok edebilir misin derdim.

Ne kadar basit düşünüyorsunuz bu konuları. Hayatı ve hatta kendinizi ne kadar sıradan gereksiz görüyorsunuz.
Yaratılmış en üstün varlık insandır oysa...
Hür iradesi ve aklı vardır. içinde bulunduğu şartları kontrol etme, seçeneklerde tercih yapma lüksü vardır insanın.
O yüzden özeldir.
Değerlidir.

Bize verilen haberde bize sorulduğunu ve razı olduğumuz söyleniyor.
Ruhumuz yaratılıp yaşamak istiyor musun diye sorulduğunda yaratanın huzurunda ve emin olduğumuz için kabul etmişiz demekki.
Kabul etmeyen çıktı ise o an yok olmuştur belkide...
Şuan bilemeyiz bunu.
Ve bizi ilgilendiren kısmı da yaşıyor olmamız değil mi?
Eğer biz dünyaya gelmeden önceki durumumuzu hatırlarsak şuan adil olmaz o zaman.
O zaman ne önemi kalır tercihlerimizin.
Ne özelliğimiz ne üstünlüğümüz kalır?