bugün

ses en mahrem şeydir. konuşmanın bile el işaretleriyle yapıldığı bu yerde şarkı söylemek oldukça utanç vericidir. şarkıcılar ise fahişeyle eş değer görülmektedir. bir hanın ortak salonunda, herkesin içinde üç kadınla sevişmek neyse ademre halkı için de herkesin içinde şarkı söylemek odur. üstelik karşılığında para alınır ya da farklı hediyeler. hiç tanınmayan insanlara şarkı söylenir, her gün farklı insanlara, her gün başka yerde... ademre'de ise şarkı yalnızca aileler ya da çiftler arasında söylenir. ademre'deki öğretmeni vashet kvothe'ye bunu anlatırken bir kadının erkeğine şarkı söyleyebileceğini söylerken bile yüzü kızarmıştır. ademre'ye müzisyenler ya da şarkıcılar uğrar fakat yanlarında bir paravan vardır ve yalnızca tek tek ailelere bu hizmeti verirler. yine de hoş karşılanmaz.