bugün

yıllar önce, kaset, cd, ipod gibi şarkıların depolandığı teknolojik cihazlar henüz keşfedilmemişken, adına 33'lük ya da 45'lik denen plaklar vardı. hatta, daha da önceleri yani, münir nurettin selçuk yaşıyorken ya da müzeyyen senar'ın genç kızlık dönemlerinde taş plaklar da vardı ve onlara da 78'lik denirdi.

gramafonda dönen bir taş plak, dakikada kaç devir döndüğünde o plaktan gerçeğine uygun bir ses çıkıyorsa o plağın cinsi o sayıyla ifade ediliyordu. bu, bir taş plak için 78 iken, aşağı yukarı aynı ölçülerde olup birden fazla şarkının depolanabildiği* long-play olarak da bilinen 33 lük ve her yüzü tek parçalık olup çapı daha küçük olanlarına da 45 lik.

eskaza! onları unutup da pencerenin önünde güneşe maruz bırakırsanız; ertesi gün, salata kıvırcığı gibi dalgalanmış bir halde bulmanız mümkündü. dolmuşçularda 'philips' marka pikaplar vardı, 45'likleri çalan. ön göğüslükte, şoförün hanımı tarafından tığ-işi örülmüş, banyo lifi kılıklı pomponlu örtülerin üzerinde güneşte dura-dura şekli-şemali kaçmış olur ve pikaba takılıp çalınmaya başlandıklarında, kimin söylediğini tahmin etmeniz zaman alan bir garip şey çalar dururdu. tabi! kasisli bir yolda gitmiyor iseniz. eğer öyle ise müzikle uzaktan yakından alakası olmayan kapı gıcırtısını andıran o ses bir de takılır ve üst üste aynı gürültüyü çıkarmaya ve kulak tırmalamaya devam ederdi.

- hey gidi günler, hey!
33 yasindaki kadinlara soylenir.
33 mersinin plakasıdır ayrıca mersin idman yurdu 33.haftada süper lige çıkmıstır.
"33 çekmek", tesbih anlamı da vardır.
en küçük biradır efenim.tadımlık.