bugün

sanırım bizler oluyoruz. şu an çoğumuz evlendik çoluk çocuğa karıştık, devlet memura doktor mühendis kelli felli göbekli falan elemanlar olduk. o dönemlerde yani 1990 ve 1999 yıllarından bahsediyorum. biz bira ucuz diye ankaranın ilk rock barlarından olan (eski ekin bar ki ismini biz blues diye değiştirdik) blues da bira ucuz diye içer daha sonra kafamız iyi olunca o zaman ssk işhanındaki inka yada gölge barlara hatun düşürmek için takılır sonrada sabahlamak için o zaman tunus caddesindeki içerisinde old school, road house gibi rock barlar olan perili köşk görünümündeki gotik binaya takılırdık. ne günlerdi o eski günler. bir efsaneydik o zaman. yok saç uzattık, yok küpe taktık diye sokak ortasında az dayak yemedik. neyse şu an rahat rahat ankara sokaklarında uzun kirli saçlarınız ve küpelerinizle kollarınızda ilik gibi hatunlarla takılıyorsanız bize dua edin. en azından bilin, bir anın yad edin derim.
(bkz: hicri bozdağ)