bugün

finallerin bitmesiyle memlekete dönecek olan yazarların gideceği yolun 12 saat sürmesidir. lozalize bir uyuşukluk eşliğinde iki gün geçmeyen kuyruk sokumu acısı da cabasıdır. yolculuğun kendisi işkence değilmiş gibi bir de opsiyonel olarak mönüye* susmak bilmeyen bebek, yan koltukta oturan 250 kiloluk amca, 90 desibel değerinde horlayan dayı da eklenebilir.
emboli atmasına sebebiyet verebilir. dikkatli olun. molalarda çıkın yürüyün bolca. yok ben yol boyu uyurum diyorsanız da mide rahatsızlığı, ülseri, reflüsü vs. olmayanlar aspirin çiğnesinler.
on sekiz saat süreninden biraz daha kısadır. iki tane mola verilir eğer ekspres değilse. topkek daha tatlı olur bu yolculukta.
6 saatlik yolcluğa sükrettiren yolculuktur. şahsen ona bile katlanamıyorum.

(bkz: yol gözümü dağlıyor)
otura otura popoyu düzleştirme ihtimali doğuracak yolculuktur. allahtan benim yolculuğum 7 saat. uzun yolculuklar işkence haline gelebiliyor.
finallerin bitmesiyle katlanılacak son eziyettir. evde mışıl mışıl uyunacak o an düşünülerek teselli olunmaya çalışılınır.
13 saat süreninden yeğdir.
finallerin bitmesiyle dün benim yaptığım yolculuktur. fazlasıyla sıkıcıdır. antalya-bursa.
herhangi bir yerden trabzona giderken yapılacak yolculuktur.