110 000 nüfuslu bir ilçede sinemanın bulunmaması

Efendim şimdi ben üniversitede iken ayda en az beş altı kere sinemaya giderdim. Tabi bu durumun hem sinemanın okuduğum zamanlarda ucuz olması misal öğrenci 5 lira falandı hem de sigara içmemenin verdiği ekonomik katkıydı. Ama gel gelelim üniversite bitti ve ben egenin şirin mi şirin kasabasına-nereden kasaba oluyorsa artık- geri döndüm. Ama gel gelelim ne bir sinemamız mevcut ne bir alışveriş merkezi ne de bir tiyatro. Anlayacağınız arkadaşlar hiçbir sosyal aktivitenin olmadığı bir ilçede yaşıyorum. Günlerim evden ofise, ofisten işe öyle geçiyor. Bu aktivitelerden birini yapmak için bazen Pazar günleri izmir'e kaçıyoruz arkadaşlarla. o da bir yere kadar yani. Aslında ilçemizde sosyal ve kültürel yapıların olmayışını hem halkımızın sosyal statüsüne hem de işletmecilerimizin bu tür yatırımları ölü yatırım olarak görmesine bağlıyorum. Anlayacağınız çok sıkılıyorum be sözlük.

(bkz: bir yatırım rehberi olarak sözlük)

300000 nüfuslu bir ilçede tek sinema kompleksi olmasından daha vahim bir durumdur.

(bkz: çorlu)

insanlarının işletmecilikten ve ticari zekadan mahrum olmasındandır. 35 000 nüfuslu ilcelerde bile sinema var 110000 kişilik ilçede olmaması garip

birine yol sorarak halledilebilecek sorundur.

(bkz: alışmamış götte don durmaz) vakasının olabileceği ilçedir.

turgutlu olsa gerek bu ilçe! allahtan turgutluspor var da iki haftada bir stadda heyecanlı bir maç izlenmiş oluyor.

(bkz: buldan) *