pier paolo pasolini

ilkokuldan sonra Conegliano ortaokuluna başladığı dönemde Teta Velata adını verdiği bir metinde yazdıkları saf, yalın ve kabuksuz bir hayat görüşüne sahip olacağını gösterir biçimdedir.

Belluna daydık, üç yaşından biraz büyüktüm. Çocuklar bahçede oynarken en çok dikkatimi çeken bacaklarıydı, özellikle tendonların belirgin olduğu dizaltının iç kısımları. Bu tendonlar benim henüz ulaşamadığım hayatın sembolüydü. Koşan çocuk imajı benim için büyümüş olmayı simgeliyordu. Şimdi bunun tamamen cinsel bir duyu olduğunu düşünüyorum. Bu duyguyu tekrar hatırlayınca içimin mutluluk, keder ve arzunun şiddeti ile dolduğunu hissediyorum. Ulaşılmaz bir duyguydu bu o zamanlar, adı henüz konmamıştı. O zaman ona verdiğim isim teta velataydı. Şiddetli bir oyunda gördüğüm bu eğilip bükülen bacaklar teta velataydı, bir karıncalanma, bir baştançıkış, bir aşağılanma. *