bugün

nesilcilik yapan yazarın ezik olması

komedidir. ve yazıktır o yazara.

geçen sene bu zamanlar, bilen bilir, muthiş geçecek, karşıt görüşler birarada çok eğleneceğiz diyen bir organizatörümsü, o zirveden adam kovmuştu, gelen kişinin görüşü sebebiyle. ben de o zirve sonrasında o organizatörümsü ile tartışmıştım.
sözlükle ilgili değil, görüşlerle ve hareketlerle ilgili veryansın ederken, adam kalkıp bana sen benim kaçıncı nesil olduğumu biliyor musun? demişti.
o an karşımdaki ne olduğu tanımlanamayan varlıkla tartışmanın anlamsız olduğunu, dediklerimi niye anlamadığını ve zirvede niye öyle bir çiğlik yaptığını anlamıştım.

demem o ki; bazı aklı evvel yazarlar nesilleriyle gereksiz yere övünüyorlar. bu da onları düşürmekten başka bir işe yaramıyor. o zavallı arkadasların ayaklarını yere bastırmak için ekşi'deki gibi nesillerin ortadan kalkması güzel olabilir.