memleketi özlemek

haftalık alış-veriş için markete uğradım, dün. aman allahım! bir de ne göreyim; altıbin kilometre uzaktaki memleketimden, ankara armudu gelmiş. anadolu'nun toprağıyla beslenmiş, suyunu kana-kana içerek büyümüş, güneşi ve havasıyla olgunlaşmış, sulu mu sulu, kokulu mu kokulu, bal tadında ankara armudu.

- yaşamayan, bilmez bu duyguyu! öyle bir aidiyet duygusudur ki sözcüklere sığmaz.

seni toplayıp, yetiştiğin ülkeden binlerce kilometre uzağa götürsünler ve yine bir anadolu insanına nasip ol! kısmete bak! dirseklerinden sularını damlata damlata, burnunda buram buram memleket kokusu, ağzında kıraç toprağın verdiği bal tadıyla;

- yer misin, yemez misin? arkadaş!