bir insan niçin konuşmak istemez

zamanında ziyadesiyle konuşup anlatma heyecanını tüketmiştir. çevresinde onu dikkate alan yada oturup tatlı bir sohbet edecek kimse görmüyordur belki. yoğun çalışma hayatına kendini kaptırmıştır örneğin, o yüzden paylaşacak şeyleri arttıkça içinde büyüyüp oldukları yerde sessiz çığlıklar biçiminde patlıyordur belki. belki insanların konuştuğu şeyler ona aşırı basit geliyordur, doyurmuyordur ruhunun sohbet açlığını. oysa konuşmak istemeyen insanların gözleri derin bakar. alim olanlar gözden okur anlatacağı şeyi. bir insan konuşmak istemezse -şımarıklık hariç- ciddi sebepleri vardır. susan insanı anlamak zordur, zor zanaattir.

`ALTINCI GÜN-özdemir asaf

Benim söylemek için çırpındığım gecelerde,
Siz yoktunuz......`